Złamana przysięga

Tytuł oryginału: Oath Breaker
Autor: Michelle Paver
Wydawnictwo: W. A. B.
Ilość stron: 324

Minęło już kilka miesięcy, odkąd Torak został wykluczony z klanów. Może jednak przebywać z Krukami, którzy pilnie strzegą miejsca, gdzie ukryty jest ostatni kawałek opalu ognia. Strach pomyśleć, co się stanie, jeśli kamień wpadnie w ręce Thiazziego - bezwzględnego Pożeracza Dusz...

Gdy z jego ręki ginie przyjaciel Toraka, chłopiec poprzysięga zemstę. Z dwoma ptaszyskami, Wilkiem i młoda szamanką Renn rusza śladem zabójcy do Głębokiego Lasu.

Tymczasem między klanami zamieszkującymi Las wybucha wojna. Ktoś zatruwa wodę. Czy wyjaśni się, kto za tym stoi? Czy młodym bohaterom uda się pokonać Pożeracza Dusz? I czy Torak zdoła przekonać klany, że lepiej się zjednoczyć, niż ze sobą walczyć?

"Strach to najsamotniejsze uczucie ze wszystkich. Można być wśród tłumu ludzi, ale jeżeli człowiek się boi, jest sam."

"Złamana przysięga" to (niestety) już przedostatnia część serii "Kroniki Pradawnego Mroku".

Niewątpliwą zaletą zarówno "Złamanej przysięgi", jak i poprzednich tomów, jest znakomicie przedstawiona atmosfera świata, w którym żyli bohaterowie. Realistyczne, pełne uroku opisy przyrody, która była traktowana przez prehistorycznych ludzi niczym wszechpotężne bóstwo. Magiczne rytuały, wiara w demony i obecność duszy w każdej żywej istocie, także w roślinie i zwierzęciu, nadawały ich życiu pewnej tajemniczości, która bardzo mi się spodobała w tej serii.

"(...)Nie można żyć myśląc o tym, co mogłoby się zdarzyć."

Bohaterowie raczej się nie zmieniają, nikt 'nowy' się nie pojawił na pierwszym planie. Choć mamy do czynienia z ludźmi z klanów Głębokiego Lasu, to nie zagłębiamy się w ich członków i zwyczaje - główna akcja dzieje się wokół Toraka i jego dążeń do zemsty.

Poza tym chłopiec znów odkryje rąbek tajemnicy o swoim pochodzeniu i o swoich rodzicach.

Znów zachwyciła mnie okładka :) Myślę, że to właśnie one zwracają uwagę czytelników na tę serię. Nie dość, że są świetnie przygotowane i pasują do powieści, to jeszcze idealnie oddają fabułę książki.

"(...)niektóre rany nigdy się nie zagoją."

Język prosty, a zarazem plastyczny (zresztą, jak we wszystkich częściach serii :)). Fabuła wciąga - nawet nie zauważyłam, kiedy przeleciało mi te 300 stron. Cóż, mogę tylko polecić!

Nefmi

~~~

Książka bierze udział w wyzwaniach: