Szepty dzieci mgły i inne opowadania

Tytuł oryginału: [nie mogę znaleźć, chyba nie ma]
Autor: Trudi Canavan

Zbiór 5 opowiadań fantastycznych, napisanych przez autorkę bestsellerowej trylogii "Czarnego maga".

1. "Szepty dzieci mgły"
2. "Szalony uczeń"
3. "Markietanka"
4. "Przestrzeń dla siebie"
5. "Biuro rzeczy znalezionych"

"Szepty dzieci mgły" to pierwsze opowiadanie autorki. Zdobyło ono nagrodę "Aurealis" dla najlepszego opowiadania fantasy 1999 roku, jednak mnie nie zachwyciło.
Velarin, młoda czarodziejka (sora) podróżuje z karawaną, pełniąc funkcję ochronną. Zadziwiający jest fakt, że pomimo dużego potencjału, woli  taką pracę niż wygody na dworze władcy. Można więc się domyślić, że przed czymś ucieka. Jadnak mimo "magicznego" tytułu, który mnie przyciągnął opowiadanie jest nudne i błahe.

"Szalony uczeń" to opowiadanie wprowadzające w świat "Czarnego maga". Opowiada historię Tagina, ucznia, który pewnego dnia morduje swojego nauczyciela i zamierza przejąć władze w Imardinie, mordując ludzi i magów spotkanych na swojej drodze. Towarzyszy mu bezradna siostra Indria.
Opowiadanie o wiele lepsze od poprzedniego. Mimo iż nieco przewidywalne, ma ciekawą fabułę.

"Markietanka" opowiadanie o kobiecie towarzyszącej jednemu z dowódców na wojnie. Jest ona inteligentna i skrywa pewną tajemnicę. Historia kończy się interesującym zwrotem akcji. Mnie się podobało.

"Przestrzeń dla siebie" to opowiadanie zupełnie inne od pozostałych, nie tylko dla tego, że napisane w formie pamiętnika, ale także dlatego, że dzieje się w czasach nam współczesnych. Opowiada o młodej malarce, która wprowadza się do nowego domu. W piwnicy odkrywa pokój, który okazuje się niezwykły... Opowiadanie mnie wciągnęło i uważam, że warto je przeczytać.

"Biuro rzeczy znalezionych" to historia Trinity, która pewnego dnia gubi parasol w pociągu, a ponieważ wiążą się z nią pewne wspomnienia, postanawia ją odnaleźć. Jednak w biurze rzeczy znalezionych nie znajduje swojej zguby, dlatego bierze inną parasolkę. Opowiadanie nieciekawe, nie podobało mi się.

Niektóre opowiadania są lepsze, inne gorsze, dlatego uważam, że książka jest taka sobie. Ja raczej nie przeczytam jej po raz kolejny...

Nefmi