Król złodziei

Tytuł oryginału: Herr der Diebe

Autor: Cornelia Funke

Wydawnictwo: Egmont

Ilość stron: 335

Dwaj bracia po śmierci matki uciekają przed swoją ciotką. Estera chciałaby zatrzymać tylko młodszego Bo, a starszego, Prospera, odesłać do szkoły z internatem.

Chłopcy postanawiają zostać razem i wyruszają z Hamburga do odległej Wenecji - miasta, które w opowieściach mamy jawiło się jako baśniowa kraina, pełna skrzydlatych lwów i rżących koni. Okazuje się, że magiczne miasto na wodzie jest gościnne nie tylko dla nich...

"-A więc naprawdę jesteś Królem Złodziei - powiedział cicho nieznajomy. - No dobrze, zachowaj maskę, jeśli nie chcesz pokazywać twarzy. I tak widzę, że jesteś bardzo młody..."

Cornelia Funke urodziła się w Niemczech w 1958 roku. Z wykształcenia jest pedagogiem, a także ilustratorką książek. Międzynarodową sławę przyniosła jej książka "Król złodziei" wydana w 2000 roku.

Bracia Prosper i Bo nie mają łatwego życia. Niedawno zmarła ich matka, a ciotka chce ich rozdzielić. Dlatego uciekają do Wenecji, o której wiele opowiadała im matka. Spotykają tam kilkoro dzieci, które również uciekły z domu, i przewodzącego im tajemniczego Króla Złodziei. Jednak sielanka nie trwa długo - ciotka wpadła na trop siostrzeńców, a w dodatku wynajęła detektywa! Kto okaże się sprzymierzeńcem, a kto wrogiem? Kto mówi prawdę, a kto kłamie? Kradzież,  i... karuzela. Co mają ze sobą wspólnego?

"Właściwie w każdej historii, którą opowiadała im matka, występował księżyc. Wielki sprzymierzeniec, który mógł spełnić sny i otwierać przejścia, gdy tylko ktoś chciał dostać się do innych światów."

W książce mamy całą gamę bohaterów, o różnych charakterach i historiach. Bracia Prosper i Bo, Osa - dziewczynka uwielbiająca książki, dzięki której dzieci trzymają się razem, Riccio - zwany jeżem, porywczy i uwielbiający słodycze i Mosca, który nie widzi świata poza swoją łódką i radiem, które usilnie stara się naprawić. No i oczywiście tytułowy, Król Złodziei - młodzieniec, który skrywa niejeden sekret... Każdy z nich jest świetnie wykreowany i każdy na swój sposób zdobywa sympatię czytelnika. Ich po prostu nie da się nie lubić :)

W pięknym mieście, jakim z pewnością jest Wenecja, dzieci spotyka wiele przygód. Akcja nie pędzi na łeb, na szyję tylko rozwija się stopniowo i równomiernie. Książka wciąga czytelnika, nie pozwala się oderwać od siebie i umila czas. Podczas lektury czas płynie bardzo szybko i ani się obejrzymy, a już czytamy ostatnie strony powieści.

Język, jakim posługuje się autorka nie jest skomplikowany. Podejrzewam, że to książka skierowana raczej do trochę młodszych ode mnie :) Pani Funke bardzo zgrabnie wplotła w fabułę i dialogi zwroty i wyrażenia włoskie, których znaczenie możemy sprawdzić w słowniczku na końcu. Pisarka czaruje słowami, opisując piękno Wenecji, wszystkie place, uliczki, kanały, nawet zaułki - czytelnik może się poczuć, jakby naprawdę tam był.

"Dzieci to gąsienice, a dorośli to motyle. I żaden motyl nie pamięta, jak to jest być gąsienicą."

W pierwszej chwili na pewno zaintrygował mnie tytuł, jednak potem zachwyciła mnie okładka. Postać przemykająca w świetle księżyca po moście, jest widoczna dopiero, kiedy dokładniej przyjrzymy się okładce. Świetnie oddaje to treść i charakter powieści, bo przecież dobry złodziej powinien pozostać niewidoczny i nieuchwytny...

Autorka stworzyła niebanalną książkę, pięknie przedstawiającą więź, jaka łączy szóstkę dzieci. Byłoby to świetnym przykładem do przysłowia "prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie". Polecam każdemu tę pełną przygód i cudownych postaci, tajemnic i sekretów, ale przede wszystkim przyjaźni...

Nefmi

~~~

Książka bierze udział w wyzwaniach: